دنبال چیزی میگردید ؟
جستجو

 ست شکسته بندی

 ست شکسته بندی

 ست شکسته بندی

ست شکسته بندی از تجهیزات پزشکی مورد نیاز برای درمان شکستگی ها می باشد. شکستگی های بدن اگر بی حرکت بمانیم، خود به خود جوش میخورند. اما برای اینکه موضع کاملا بی حرکت بماند، نیاز به شکسته بندی خواهد داشت.

بی حرکت نمودن موضع شکسته شده، بهترین روش مداخله در درمان شکستگی ها است. امروزه با گچ گرفتن و آتل بستن یا اقداماتی مانند آویزان کردن اندام فوقانی به گردن یا کمر و … میتواند به درمان کمک و جوش خوردن استخوان ها کمک کرد.

توجه به این نکته لازم است که درمان برخی شکستگی ها تنها با گچ گرفتن میسر نیست و نیاز به فیکساسیون جراحی دارد.

  ست شکسته بندی افراطب -  ست شکسته بندی  

فیکساسیون جراحی چیست؟

فیکساسیون جراحی عبارت است از متصل نمودن قطعات شکستگی به یکدیگر با استفاده از وسایل فلزی که جزو  ست شکسته بندی می باشد.

استفاده از این روش از زمانی که تکنیک های استریل نمودن وسائل و ابزار جراحی توسعه یافت، به شدت فراگیر شد. اما ننکته مهم و مورد توجه این است که این ابزار جهت جوش دادن استخوان ها به کار نمیروند و و تنها آنها را کنار هم نگه میدارند تا درست جوش بخورند.

 

موارد نیاز به فیکساسیون

جوش خوردگی صحیح استخوان بسیار مهم و مورد توجه است. در بسیاری از موارد اگر استخوان ها جابجا شوند، در جوش خوردگی آنها اختلال ایجاد میگردد. این اختلال میتواند مقاومت استخوان ها را تحت تاثیر قرار بدهد.

در روش های سنتی استخوان ها کشیده شده و قطعات باید به وضعیت طبیعی برگردانده میشوند. پس از آن استخوان ها در حالت مناسب گچ گرفته میشوند تا در وضعیت درست جوش بخورند.

ایراد این روش این است که اساسا شکستگی ها ناپایدار هستند. حتی در موفق ترین جااندازی و جوش خوردن استخوان ها هم احتمال جدا شدن مجدد و اختلال در عملکرد عضو وجود دارد.

به این دلیل باید استخوان با ابزار فیکساسیون کنار هم قرار بگیرند. جا اندازی به دو روش بسته یا باز میتواند انجام گیرد.

به طور مثال شکستگی دیستال رادیوس مچ دست، بدون جابجایی است و تنها نیاز به بی حرکت نگه داشتن با گچ دارد. با جابجایی کم و پایدار و بدون جا اندازی نیز درمان میشود. این مشکل تنها در مواردی نیاز به جابجایی و فیکساسیون خواهد داشت.

این کار با پین یا وسیله خارجی انجام میگیرد. گاهی در محل شکستگی داخل مفصل حتی جا اندازی باز و فیکساسیون لازم می باشد.

شکستگی کشکک زانو بدون جابجایی قابل درمان است و در صورت جابجایی نه قابل جا اندازی است و نه میتوان با گچ گرفتن انرا ثابت نگه داشت.

  خرید ست شکسته بندی -  ست شکسته بندی  

انواع وسایل فیکساسیون

  پین (Pin):

پین میله هایی با قطر ۱ تا ۵ میلی متر و نوک تیز است و با چرخش از استخوان ها عبور میکند. قطعات استخوان در کنار هم با این وسیله پایدار میماند.

به طور معمول پین در فیکساسیون قطعات کوچک استخوان و یا در اطراف مفاصل به کار میرود. از نکات مثبت این وسیله این است که به صورت بسته و از راه پوست قابل گذاری می باشد. همچنین به راحتی قابل خارج کردن خواهد بود.

در صورتیکه سر پین از پوست خارج شده باشد، بدون درد و بدون جراحی امکان خارج کردن آن وجود دارد.

ترکیب پین و سیم فلزی برای اتصال استخوان ها در محلی که تاندون به استخوان چسبیده باشد و نیرویی در جهت کشیدن و دور کردن آن از محل شکستگی وارد میکند، به کار گرفته میشود.

 

پیچ (Screw) :

پیچ انواع مختلفی دارد و به دو صورت به کار میرود. پیچ میتواند به صورت تنها و جهت فیکس نمودن قطعات به کار میرود. همچنین در ترکیب با صفحاتی به نام پیلت یا پلاک نیز به کار گرفته میشود.

پلاک یک صفحه باریک است که در طول های مختلف تولید میشود. در طول پلاک ها سوراخ هایی وجود دارد که از داخل آنها پیچ رد شده است. به این ترتیب در استخوان فیکس میشود و دو قطعه استخوانی را به هم متصل و فیکس میکند. بینشی که پایه فیکساسیون با پیچ و پلاک میباشد و بسیار خوب برای حصول فیکساسیون محکم پاسخ می دهد .

انواع مختلف پلاک ها برای قسمت های مختلف استخوان طراحی شده اند. روش پیچ و پلاک شایع ترین روش فیکساسیون می باشد. این روش تنوع شکل و اندازه خوبی نیز دارد.

 

میله داخل کانال (Intramedullary nail)  :

در مورد شکستگی های قسمت میانی استخوان های بلند (شفت) در اندام تحتانی ( ساق و ران) این ابزار بسیار کارآمد است.

در این روش، یک میله متناسب با اندازه استخوان محل شکستگی را پر کند، از انتهای بالا وارد استخوان شده و در اثر تماس در سطح زیاد موجب فیکس شدن استخوان ها خواهد شد.

ورژن جدید این روش استفاده از پیچ های قفل شونده در بالا و پایین استخوان می باشد. به این میسله “میله قفل شونده” نیز گفته میشود. این میله موجب فیکس شدن در برابر نیروهای چرخشی خواهد شد.

 

مزایای اینترامدولاری نیل :

این روش دو مزیت مهم دارد. اول اینکه با استفاده از آن میتوان در روش بسته استخوان را فیکس نمود. با وارد کردن نیل از یک سر استخوان و راندن به سمت محل شکستگی و عبور دادن آن از این محل تا انتهای استخوان انجام میگیرد.

اگر بتوان شکستگی را زود عمل کرد میتوان این عمل را در حالت بسته انجام داد. بازنشدن محل شکستگی باعث میشود عروق خونرسان به استخوان دست نخورده باقی بمانند و جوش خوردگی سریعتر اتفاق بیافتد.

نیل داخل کانال در شفت استخوان های بلند مثل ساق و ران ، مزیت مکانیکی مهمی دارد. این کار موجب زودتر جوش خوردن استخوان ها میشود و این از طریق تبدیل نیروی وزن از فاکتور منفی به مثبت انجام میگیرد.

زمانیکه جوش استخوانی به لحاظ سلولی فعال میشود، اگر نیروی وزن به صورت قرینه و در حد مناسب وارد شود، موجب سریع شدن روند جوش خوردن استخوان ها خواهد شد.

در نیل داخل کانال لاکینگ در دو انتها با پیچ به استخوان وصل شده است. پس از اینکه روند جوش خوردگی شروع میشود و قطعات از نظر چرخشی پایدار شدند. میتوان با باز کردن پیچ ها در یک سمت باعث ایجاد فشار مناسب روی پاها شد.

امروزه فیکساسیون برای تمام شکستگی های شفت ( دو سوم میانی) داخل کانال استفاده میشود. این روش جهت شکستگی های بازو نیز مناسب و کاربردی است.

  ابزار ست شکسته بندی -  ست شکسته بندی    

ابزار فیکساسیون در استخوان ران و مفصل هیپ :

شکستگی استخوان ران در بین سالمندان متداول است و لزوم راه اندازی آن برای تحمل وزن به شدت حس میشود. این ابزار باید از طرفی سر و گردن و استخوان ران را درگیر کنند و از طرفی نیز با استخوان ران فیکس شوند. در قسمت اتصال با سر و گردن ممکن است صفحه فلزی دارای پییچ با قطر زیاد و نیل اشد و در قسمت ران نیز میتواند با پیچ و پلاک این کار را انجام داد.

نیل داخل کانال و پیچ ها قفل میشود. وسیله ای که بسیار زیاد در این مورد استفاده میشود، Dynamic Hip Screw DHS و gamma nail است. به دلیل بیومکانیک بالاتر، گاما طرفداران بیشتر هستند.

 
فیکساسیون خارجی (External fixation) :

ایده طراحی این وسیله برای استفاده در شکستگی های باز بود. اگر در محل شکستگی آسیب شدید نسج نرم و زخمی آلوده وجود داشته باشد یا بافت تخریب شده باشد. استفاده از ابزار فیکساسیون داخلی مثل پیچ و پلاک یا نیل میتواند موجب عفونت شود.

به این جهت در صوت وجود زخم و شکستگی های باز از اکسترنال فیکساتور استفاده میشود. این سیستم دارای پین های رضوه داری است که با قطعات استخوانی درگیر میشود و دارای میله هایی است که در بیرون از بدن پین ها را به هم متصل میکند. در واقع فیکساتور در بیرون از بدن قرار میگیرد.

این روش یک مشکل دارد و آن راحت نبودن بیمار به دلیل وجود اتصالات خارج از بدن اوست. مراقبت و تمیز نگه داشتن این فیکساتور نیز دشوار است.

 
مزایای فیکساسیون خارجی

این روش دو مزیت دارد. یکی اینکه بدون باز کردن محل شکستگی و پس از جا اندازی بسته میتوان شکستگی ها را فیکس نمود. برای شکستگی های ناپایدار نیز میتوان انتهای رادیوس را در مچ دست و برخی شکستگی های لگن با این روش متصل کرد.

در گذشته روش Pin & Plaster استفاده میشد. در این روش داخل استخوان ها پین وادر میشد و با گچ گیری و در برگیری پین ها از خود گچ به عنوان نگهدارنده استفاده میشد. این روش امروزه تنها در مورد شکستگی های انتهای رادیوس در مچ استفاده میشود.

مزیت دیگر این روش، امکان راحت حرکت دادن استخوان ها است. پین هایی که ارد استخوان میشوند، به میله متصل شده اند و خود میله ها با آرایش خود ساختاری فیکس کننده ایجاد میکنند.

با اضافه کردن ساختار متحرک و مفصلی به این میله ها در  ست شکسته بندی میتوان با استفاده از پیچ یا رادهای رضوه دار، حرکات تدریجی در قطعات استخوان ایجاد نمود. این اساس روش gradualcorrection  می باشد.

با این روش میتوان استخوان ها را به تدریج حرکت داد و دفرمگی های آن را برطرف نمود. همچنین امکان افزایش طول استخوان با این روش وجود دارد.

در این روش از ابزاری به نام ring fixator نیز استفاده میشود که به صورت نیم حلقه یا حلقه کامل دور اندام را میگیرد و پین های متعدد وارد قطعات استخوانی میشود. خود پین ها به حلقه ها متصل هستند و با استفاده از مفاصل طراحی شده بین اندام ها و مهره ها قابل حرکت می باشند.

 
نکته مهم :

در صورتی که در محل شکستی عفونت شدید وجود داشته باشد، تنها راه واقعی برای درمان حذف کامل استخوان عفونی است. در بازسازی بخش حذف شده میتوان با روش bone transport استخوان را از سمت سالم به سمت بدون استخوان حرکت داد.

در محل جدا کردن استخوان بتدریج استخوان شکل میگیرد. در نهایت استخوان به طور کامل بازسازی میشود.

نوشته های مرتبط
Call Now Buttonتماس با افرا طب