دنبال چیزی میگردید ؟
جستجو

پالس اکسیمتر کلینیکال

پالس اکسیمتر کلینیکال

پالس اکسیمتر کلینیکال

پالس اکسیمتر رومیزی کلینیکال | خرید پالس اکسیمتر کلینیکال

پالس اکسیمتر دستگاهی برای اندازه گیری میزان هموگلوبین اشباع شده با اکسیژن در بافت ‌های محیطی می ‌باشد. این وسیله غیر تهاجمی بوده و به سادگی مورد استفاده قرار می‌ گیرد. در واقع پالس اکسیمتر سریع ‌تر از ارزیابی فشارخون، نبض و تنفس، مشکلات موجود در اکسیژن رسانی را نشان می ‌دهد. این دستگاه جزو تجهیزات پزشکی مطبی است و در مراکز درمانی و مطب ها مورد استفاده قرار میگیرد.

دستگاه پالس اکسیمتر - پالس اکسیمتر کلینیکال    

قسمت ‌های اصلی دستگاه پالس اکسیمتر :

پروب پالس اکسیمتر

مانیتور

این دستگاه از یک سنسور نوری تشکیل شده است که بر روی شریانچه ‌های نبض دار قرار می ‌گیرد (معمولاً روی انگشت اشاره شخص) در یک طرف دوLEDبه عنوان فرستنده قرار گرفته است که ۲ موج نور قرمز با طول موج ۶۶۰ نانومتر و مادون قرمز با طول موج ۹۳۰ نانومتر انتشار می‌ دهد نور قرمز رنگ توسط هموگلوبین که رنگ طبیعی آن آبی است جذب می ‌شود و مادون قرمز توسط اکسیژن ترکیبی با هموگلوبین (HbO2 ) جذب می ‌شود. در واقع دو نوع طول موج توسط این دوLEDکه فرستنده هستند فرستاده می ‌شود. در طرف دیگر یک گیرنده یا در اصطلاح یک فتودیود قرار دارد که وظیفه آشکار سازی نور عبوری از بافت را دارد.

این نور توسط گیرنده بر حسب میزان شدت نور به یک سیگنال الکتریکی تبدیل می ‌شود در واقع این سیگنال ورودی دستگاه و برد های الکترونیکی و میکروپروسسره است که بعد از محاسبات توسط این مدارات مقدار اشباع اکسیژن خون تعیین می ‌گردد. البته برخی از مدل ‌های دستگاه پالس اکسی متر به گونه ‌ای است که توسط کابلی که برای آشکار سازی سیگنالECGتعبیه شده می ‌تواند این سیگنال را نیز نشان دهد.

انواع پالس اکسیمتر:

پالس اکسیمتر در حال حاضر در دو نوع انگشتی (سیار) و مرکزی (ثابت) موجود می ‌باشد. نوع انگشتی بیشتر در اورژانس پیش بیمارستانی و اورژانس بیمارستان (قسمت تریاژ) مورد استفاده قرار می ‌گیرد.

نوع ثابت پالس اکسیمتر معمولاً بر بالین بیماران بستری در اتاق احیا یا بخش ‌ها مورد استفاده قرار می ‌گیرد.

اهمیت دستگاه پالس اکسیمتر و کالیبراسیون آن:

از آن جا که این دستگاه در بخش ‌های حساس بیمارستانیICU-CCU-NICU مورد استفاده قرار می ‌گیرد باید از صحت عملکرد این دستگاه اطمینان کافی پیدا کنیم. از جمله عواملی که می ‌تواند موجب ثبت نتایج نادرست در دستگاه گردد عبارتند از:

۱-در معرض نور شدید قرار گرفتن . ۲-فشار خون خیلی بالا یا پایین شخص مورد آزمایش ۳-دمای غیرعادی بافت ۴-وجود جذب کننده ‌هایی مثل لاک یا رنگ ۵-در وضعیت نامناسب قرار دادن انگشت اشاره در مکان مشخص آن در هنگام استفاده از دستگاه.

مکان‌هایی که برای پالس اکسی متری در بزرگسالان بیشتر استفاده می‌شوند انگشت دست، انگشت پا و بالا یا پایین گوش و در نوزادان، کف پا یا کف دست. یا انگشت شست پا یا دست است.

تأثیر هموگلوبین در انتقال خون

تقریباً ۹۷ درصد از مقدار اکسیژنی که به بافت ‌ها می ‌رسد، از طریق ترکیب شیمیایی آن با هموگلوبین است. باقی ۳ درصد آن از طریق حل شدن آن در آب پلاسما انتقال پیدا می ‌کند . اکسیژن به هموگلوبین به صورت سست متصل می ‌شود و قابلیت بازگشت دارد؛ یعنی واکنش آن تعادلی بوده و بازگشت پذیر. زمانی کهPO2بالا است، مثلاً در مویرگ ‌های ریوی، اکسیژن به هموگلوبین وصل شده و وقتی فشار کم است، مثلاً در مویرگ ‌های اطراف بافت، اکسیژن از هموگلوبین آزاد می ‌شود.

استفاده از این دستگاه نسبت به روش‌ های دیگر تعیین درصد اکسیژن خون به این ترتیب است که سریع ‌تر و راحت ‌تر نسبت به روش ‌های دیگر از قبیل نمونه گیری خونی و… می ‌توان کمبود یا ازدیاد اکسیژن (هیپواکسی یا هایپراکسی) در خون را مشخص کرد و نتیجه اکسیژن درمانی را مشاهده نمود. البته لازم به ذکر است که علاوه بر نمایش درصد اکسیژن در خون که میزانی در حدود ۹۹ تا ۹۶ درصد در یک انسان معمولی است این دستگاه می ‌تواند ریت (rate) قلب یا همان میزان ضربان قلب را نیز تعیین کند.

پالس اکسیمتر کیلینیکال - پالس اکسیمتر کلینیکال  

نکات کاربردی دستگاه پالس اکسیمتر :

برای کنترل تعداد ضربان قلب با دستگاه پالس اکسیمتر بهتر است ضمن استفاده از پالس اکسیمتر انگشتی یا پالس اکسیمتر ثابت حتماً نبض بیمار برای دریافت اطلاعاتی در مورد کیفیت نبض (قوی یا ضعیف بودن یا منظم و نامنظم بودن آن) کنترل شود. ضمن این که دستگاه پالس اکسیمتر ممکن است در اثر عواملی چون لرزش، درجه حرارت محیط و یا کاهش شارژ دچار نوسان شود و تعداد نبض را غیر واقعی نشان دهد. لمس نبض بیمار به کنترل دمای بدن بیمار و تشخیص هیپرترمی و هیپوترمی نیز کمک می ‌کند.

پالس اکسیمتر درصد هموگلوبین اشباع شده با اکسیژن را به صورتspo2نشان می ‌دهد. مقدار طبیعی آن برای شخصی که در هوای اتاق نفس می‌کشد ۹۹-۹۷% می ‌باشد. درصد کمتر از ۹۵ می‌تواند نشانه هیپوکسی بیمار باشد. برای تعیین هیپوکسیک بودن یا نبودن بیمار باید عدد پالس اکسیمتر را در کنار یافته ‌های دیگر ارزیابی کرد.

نکته مهم:

باید بیمار را درمان نمود نه این که فقط عدد پالس اکسیمتر را اصلاح کرد. عدد پالس اکسیمتر به عنوان ششمین علایم حیاتی شناخته می ‌شود. این امر نشان می‌ دهد که عدد پالس اکسیمتر یک معیار استاندارد برای سنجش وضعیت بیمار در کنار تنفس، نبض، رنگ پوست، مردمک و فشار خون است.

محدودیت ‌های پالس اکسیمتر

پالس اکسیمتر در موارد زیر دچار خطا در محاسبه عدد صحیحspo2 می ‌شود:

-شوک یا هیپوفیوژن بافتی – هیپوترمی یا آسیب اندام بر اثر سرما – وجود مانعی روی بستر ناخن مانند لاک – مسمومیت با مونوکسید کربن – آنمی

در صورت مسمومیت بیمار با مونوکسید عدد پالس اکسیمتر به میزان زیادی بالا خواهد بود که کاملاً غیر دقیق است. در واقع چون دستگاه میزان اشباع هموگلوبین را نشان می‌ دهد در مسمومیت با مونوکسید، میزان اشباع هموگلوبین را با گاز مونوکسید نشان می‌ دهد. (این گاز ۲۰۰ برابر میل ترکیبی بیشتری نسبت به اکسیژن برای ترکیب شدن با هموگلوبین دارد).

نوشته های مرتبط
Call Now Buttonتماس با افرا طب