لوله تراشه
لوله تراشه | انواع لوله تراشه | لوله تراشه اسپیرال | لوله تراشه دابل لومنلوله تراشه یک کانتر است که برای ایجاد و حفظ را ه هوایی مطمئن، برای بیمار و همچنین برای سهولت تبادلات گازی مورد استفاده قرار میگیرد. این لوله در شرایط مختلف مورد استفاده است و کاربرد دارد.
از این وسیله برای تحویل اکسیژن با غلظت بالاتر از غلظت هوا و همچنین برای تحویل سایر گازهایی چون هلیم، نیتریک اکسید، دی نیتروژن مونوکسید و چند مورد از گازهای بیهوشی فرار، مانند، دسفلوران، ایزوفلوران و سووفلوران در حین جراحی و بیهوشی به بیمار استفاده میشود.
به واسطه این لوله میتوان داروهایی نظیر سالبوتامول، آتروپین، اپی‌نفرین، ایپراتروپیوم بروماید و لیدوکائین را وارد بدن بیمار کرد.
به طور کلی لوله تراشه، برای اداره کردن راه هوایی بیمار در زمان بیهوشی استفاده میشود. چه در حین جراحی، در بخش مراقبت های ویژه و شرایط اورژانسی نیز این لوله مورد استفاده می باشد.
نحوه مصرف لوله تراشه
برای مصرف این ابزار باید بعد از قرار دادن لوله داخل تراشه بیمار، کاف آن پر شود. پس از سمع دو طرفه ریه و اطمینان از اینکه لوله در محل مناسب قرار گرفته است، باید با چب آنرا روی صورت بیمار محکم کرد.
این وسیله از تجهیزات پزشکی مصرفی مورد استفاده در بیمارستان ها است و کاربرد آن بیشتر در رشته بیهوشی و با اهدافی همچون تنفس مصنوعی و مکانیکی، پیششگیری از آسپیراسیون ترشحات دهان و حلق به داخل تراشه استفاده میشود.
به ویژه برای بیمارانی که در بخش مراقبت های ویژه بستری هستند و تحت تنفس مصنوعی طولانی مدت قرار دارند، این وسیله بسیار مورد نیاز می باشد.
در لوله های جدید، کاف لوله از نوع کم حجم و فشار زیاد به حجم زیاد و فشار کم تبدیل میشود. این نوع کاف میتواند فشار به مخاط هوایی را کاهش دهد و خطر آسیب به آنرا به حداقل برساند.
تاریخچه استفاده از لوله های تراشه
نخستین بار این وسیله در مرکز درمانی مشترک بین فرانسه و آلمان استفاده شد و به صورت پلاستیکی و بدون کاف بود. رنگ این لوله سفید بود و بعدها کاف به این لوله اضافه شد.
همچنین یک نوار آبی رنگ، به صورت دستی روی لوله تراشه چسبانده شد و به نوار آبی مشهور شد. این نوار بعدا توسط شرکت های سازنده مورد استفاده قرار گرفت.
اولین فردی که از پلاستیک یکبار مصرف اقدام به تولید لوله تراشه نمود، دیوید شریدان بود. پیش از این لوله های تراشه چند بار مصرف بودند و پس از هربار استفاده شسته میشدند.
مشخصات فیزیکی
این لوله از جنس پلی وینیل کلراید ساخته شده است. انواع دیگر آن از جنس سیلیکون، کائوچو و استیل نیز مورد استفاده هستند.
لوله های تراشه اکثرا دارای کاف با قابلیت بادشدن هستند و در زمانی که داخل نای بیمار قرار میگیرند، کاف پر از هوا خواهد شد. در نهایت نشت هوا و وورد خون، ترشحات و محتویات معده و مایعات به راه هوایی بیمار راه پیدا نمیکنند.
مدل بدون کاف این محصول به صورت محدود و برای کودکان استفاده میشود.
تقسیم بندی لوله های کاف بر اساس قطر داخلی یا ID می باشد. برای انسان این قطر بین ۲ تا ۱۰.۵ میلیمتر است .
علامت گذاری این لوله بر اساس سانتی متر می باشد و تا طول لوله وارد حلق بشود، از نوک دندان بیمار قابل اندازه گیری خواهد بود.
وزن بیمار نیزذر انتخاب سایز لوله موثر است. به طور مثال برای کودکان یا نوزادان نارش از لوله های کوچک استفاده میشود. زیرا وزن آنها کم است و هوای کمتری را درون سیستم تنفسی خود راه میدهند.
لوله‌های بزرگتر از سایز ۶ میلیمتر معمولاً دارای کاف با قابلیت باد شدن هستند.
نوع جراحی نیز انتخاب لوله را تغییر میدهد. برای جراحی قفسه سینه از لوله های دابل لومن استفاده میشود. همچنین در جراحی هایی که احتمال فشار روی لوله بیشتر خواهد بود از لوله های آرمه استفاده میشود.
انواع لوله های تراشه
الف) اسپیرال
این نوع از لوله های تراشه در دو مدل کاف دار و بدون کاف موجود هستند. این مدل دارای لوله فنری، به جهت افزایش استحکام لوله تراشه است که به طور موقت برای کمک به تنفس فرد به کار می‌رود و میتواند مسیر تفسی را باز نگه دارد.
این مدل همچنین دارای نوک خمیده و نرم می باشد که به آسانی از راه بینی یا دهان وارد نای می گردد و سپس به عنوان یک مسیر هوایی عمل می کند. سر دیگر این لوله به ونتیلاتور متصل و از طریق آن مسیری برای عبور اکسیژن به ریه‌ها فراهم می‌کند.
ب) دابل لومن
این نوع لوله تراشه در جراحی قلب و سینه کاربرد دارد. کاربرد این لوله برای زمانی است که قصد جدا کردن اتصال دو برونش از هم را داشته باشید.
این مدل از دو لوله با طول نا برابر تشکیل شده که به هم چسبیده اند. لوله کوتاه تر در نای و لوله بلندتر بسته به اینکه تهویه در کدام برونش انجام میگیرد، در نایژه چپ یا راست قرار داده میشود.
مشکل نشت از کاف در لوله های تراشه
علت این مشکل، تماس غیر یکسانی است که بین دیواره تراشه و کاف وجود دارد. منشاء دیگر آن کارکرد ناقص دریچه یکطرفه ای است که در روردی تزریق هوا قرار دارد. به طور معمول کاف در حال باد شدن است و ممکن است این دریچه دچار نشتی شود. با کلامپ کردن لوله بادکننده کاف، میتوان آنرا از دریچه معیوب جدا کرد. با این کار از نشت کاف جلوگیری میشود.
علی رغم تصور همه ، باد کردن کاف، تراشه را کیپ نمی کند و این مشکل از آسپیره شدن ترشحات دهان و لوله ای که برای تغذیه گذاشته میشود، به داخل راههای هوایی پایینی ایجاد میشود.
در بیش از نیمی از بیماران وابسته به ونتیلاتور که تراکئوستومی دارند ، آسپیره شدن بزاق و مایع موجود در لوله تغذیه به اثبات رسیده است.
این موضوع ارزش ساکشن کردن روتین تراشه را برای پاکیزه سازی ترشحات راههای هوایی نشان میدهد.
