تب سنج

تب سنج

تب سنج | قیمت و خرید انواع تب سنج  

 

تب یکی از مهم‌ترین علائم بیماری در بدن است؛ زیرا خیلی ساده اندازه‌گیری شده و خیلی زود ما را از وجود بیماری باخبر می‌کند. وقتی فردی تب دارد، این یعنی بدن او در حال مبارزه با یک عامل ویروسی یا عفونی است. اندازه‌گیری تب در خانه خصوصا برای نوزادان و کودکان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

تب‌سنج وسیله است برای بررسی میزان دمای هر فرد که در صورت بیشتر بودن حالت استاندارد می‌تواند نشان دهنده بیماری باشد به بیانی دیگر می‌توان گفت که تب می‌تواند یک واکنش و حالت دفاعی در بدن به هنگام بیماری باشد.

تب سنج ها جزو تجهیزات پزشکی خانگی پرکاربرد هستند ، زیرا در مواقع مختلفی مانند سرماخوردگی ، آنفولانزا و شیوع ویروس ها مانند کرونا می‌توان از آن‌ها برای بررسی علائم ابتلا استفاده کرد.

تب سنج جزو تجهیزات است که بهتر است در منزل وجود داشته باشد که در صورت بروز بیماری در فردی بتوان از میزان دمای بدن فرد مطلع شد.

گاها پیش می‌آید که فرد احساس گرما دارد و فکر می‌کند که تب دارد ، لزوما احساس گرما نمی‌تواند نشان دهنده تب در فرد باشد و باید با استفاده از تب‌سنج میزان دقیق آن را بررسی کرد تا بتوان به طور دقیق تشخیص داد که دمای بدن فرد بالا است یا این گونه نیست.

   

میزان دمای عادی بدن چقدر است؟

قبل از هر چیزی مهم است بدانیم چه دماهایی برای بدن انسان عادی است. دمای طبیعی بدن انسان به طور میانگین ۳۷ درجه محاسبه شده است؛ اما ممکن نیست که در تمام لحظات روز دمای بدن در همین مقدار باقی بماند. در واقع شرایط مختلف محیطی و حتی زمانی از شبانه‌روز که در آن قرار داریم روی دمای بدن تاثیر می‌گذارند.

دمای بدن انسان‌های سالم در طول شبانه‌روز یک یا دو درجه جابه‌جا می‌شود. این جابه‌جایی در اثر عواملی مثل خوردن و آشامیدن، قرار گرفتن در محیط گرم یا سرد، خوردن غذا، فعالیت بدنی و… اتفاق می‌افتد. اگر دمای بدن بدون فعالیت ورزشی یا موارد دیگر افزایش پیدا کند باید به آن مشکوک شد.

بر اساس گفته مجله سلامتی Healthline افزایش دما از ۵/۳۷ تا ۳/۳۸ تب خفیف و از این مقدار به بالا تب نامیده می‌شود. رسیدن به این دما همیشه جای نگرانی ندارد و شما را نیازمند مراجعه به دکتر نخواهد کرد. بروز تب در دو صورت نگران کننده است:

• ادامه‌دار شدن تب بیش از سه روز • بروز علائم جانبی مثل کم‌اشتهایی یا حالت تهوع

 

انواع تب سنج:

انواع مختلفی از تب سنج‌ها موجود می‌باشند. به همین دلیل قبل از اینکه آن‌ها را خریداری کنید، بهتر است که در مورد این محصولات و انواع مختلف اطلاعات کافی داشته باشید. باید هر نوع از تب سنج‌ها را بشناسید و کاربردهای متفاوت آن‌ها را بدانید. این تب سنج‌ها معمولاً تنظیمات متفاوتی دارند و انواع مختلفی از آن‌ها در دسترس می‌باشد.

هر تب سنجی برای اندازه‌گیری مناسب نیست . به همین دلیل باید نیاز خود را شناسایی کرده و تب سنج متناسب با آن را خریداری کنید . در این قسمت انواع تب سنج‌ها و روش صحیح اندازه‌گیری از طریق آن‌ها را به شما معرفی خواهیم کرد.

نواری:

این نوع تبسنج که روی پیشانی قرار می‌گیرد دقت پایینی دارد و امروزه با عرضه انواع تبسنج دیجیتالی استفاده از آن‌ها چندان پیشنهاد نمی‌شوند. دماسنج نواری، نوارهایی کوچک و حساس به حرارت دارد و برای اندازه‌گیری درجه حرارت کودکان کمسن و سال مفید است. نوار به مدت تقریباً ۳۰ ثانیه روی پیشانی کودک قرار داده می‌شود. درجه حرارت از روی تغییر رنگ نوار مشخص می‌شود.

شیشه ای یا جیوه‌ای:

این دماسنج‌ها امروزه کمتر به کار می‌روند چرا که جیوه درون آن‌ها خطراتی برای سلامتی و محیط دارد. اگر شیشه بشکند و جیوه آن بیرون بریزد علاوه بر خطرات ناشی از خرده‌های شیشه، خطر مسمومیت را نیز به همراه خواهد داشت.

آکادمی طب اطفال آمریکا از سال ۲۰۰۱ استفاده از دماسنج های شیشه‌ای را ممنوع اعلام کرده است. اما انواع بسیاری از دماسنج وجود دارد که میتوان از آن‌ها به عنوان جایگزین استفاده کرد. استفاده از دماسنج‌های جدید آسان‌تر است و خواندن آن‌ها نیز از دماسنج‌های شیشه‌ای راحت‌تر است. مهم‌ترین ویژگی این دماسنج‌ها نیز این است که نتیجه را به سرعت نشان می‌دهند.

 

   

دیجیتال دهانی:

تب سنج دیجیتالی از سنسورهای حرارتی الکترونیکی برای ثبت دمای بدن استفاده می‌کند. این وسیله در سال اول تولد کودک بهترین نوع تبسنج است؛ زیرا استفاده از آن بسیار آسان است و دقت بالایی دارد. خواندن عدد روی این نوع تبسنج ساده و بسیارسریع است و معمولاً کار با آن حدود ۱۰ ثانیه الی ۲ دقیقه طول می‌کشد.

معمولاً تبسنج‌های دیجیتالی برای اندازه‌گیری دمای بدن به روش‌های دهانی (قراردادن آن داخل دهان)، مقعدی (قراردادن آن در مقعد کودک)، زیربغلی (قراردادن آن در زیر بغل کودک) به کار برده می‌شوند. بعضی از پزشکان توصیه می‌کنند که برای اندازه‌گیری دمای بدن نوزاد از قسمت زیر بغل وی استفاده شود. اندازه‌گیری حرارت بدن کودک از طریق دمای زیر بغل نوزاد بسیار آسان، راحت و ایمن است.

برای این کار به تنها چیزی که نیاز است یک تبسنج دیجیتال معمولی است. مشکل این روش نیز این است که میزان حرارت نشان داده شده در این روش بسیار کمتر از سایر روش‌ها است. در این روش چون درجه حرارت از قسمتی از خارج بدن خوانده می‌شود ممکن است نیم درجه پایین‌تر از میزان حرارت داخل معقد را نشان دهد. بهتر است از این روش برای نوزادان زیر ۳ ماه استفاده نشود.

زیرا در این نوزادان میزان دقیق حرارات بدن آن‌ها بسیار مهم است. برای استفاده از تبسنج زیر بغل، باید لباس‌های کودک درآورده شوند و اطمینان حاصل شود زیر بغل نوزاد خشک است سپس لامپ تب‌سنج را در گودترین قسمت زیر بغل او قرارداد.

از آن جا که لامپ باید با پوست کودک تماس کامل داشته باشد بنابراین بازو کودک باید محکم در امتداد بدن او قرارگیرد یا آن را خم کرده و بر روی سینه او قرار داد. وقتی از تبسنج صدای بوق شنیده شد باید آن را بیرون آورده و عدد روی آن خوانده شود.

   

دیجیتال درون گوش:

تبسنج الکترونیکی درون گوشی دمای پرده صماخ (دمای تولیدشده به وسیله پرده گوش) را اندازه‌گیری می‌کند. تبسنج گوشی که «دماسنج تیمپانیک» هم نامیده می‌شود، از اشعه مادون قرمز برای اندازه‌گیری دمای بدن از طریق مجرای گوش استفاده می‌کند. دقت آن مشابه دماسنج‌های مقعدی است. دماسنج دیجیتال در کمتر از دو ثانیه حرارت بدن را اندازه می‌گیرد و پس از پایان کار معمولاً بوق می‌زند.

این دماسنج را می‌توان برای هر کودک بالای سه ماه تا زمانی که دهانه آن به طور کامل در مجرای گوش کیپ شود، مورد استفاده قرار داد. این تب‌سنج ها هم از جمله وسایلی هستند که استفاده بسیار ساده‌ای دارند، البته برای اینکه درجه تب دقیقاً مشخص شود کودک باید بتواند آرام و ساکت یک جا بماند. به طورکلی استفاده از تب سنج‌های گوشی سریع، ایمن و بدون ایجاد ناراحتی است. تنها مشکل این تبسنج این است که استفاده از آن‌ها نسبت به سایر تبسنج‌های دیجیتالی نیاز به کمی دقت بیشتر دارد.

اگر تبسنج گوشی دقیقاً در جای درست قرارداده نشود دقت و صحت خوانایی آن دشوار خواهد بود. همچنین اگر گوش بیش از حد چرب باشد می‌تواند باعث نادرستی نتیجه این تبسنج شود. اگر به طورمداوم درجه حرارت روی یک عدد قرارگرفت در این صورت می‌توان به تبسنج گوشی اعتماد کرد. استفاده از تبسنج گوشی برای نوزادان کمتر از ۶ ماه توصیه نمی‌شود زیرا امکان گذاشتن صحیح سنسور در گوش وی به علت کانال‌های باریک گوش دشوار است.

در واقع مجرای گوش کودک به دلیل کوچکی و پیچوخم زیاد ممکن است مانع اندازه‌گیری دقیق شود. به همین دلیل این نوع تب سنج‌ها برای سال اول مناسب نیستند. در ضمن از تبسنج‌های گوشی برای اندازه گیری دمای بدن بزرگسال هم نیز استفاده می‌شود.

 

 

دیجیتال لیزری یا پیشانی:

در این تبسنج به کمک یک نوار ساده در امتداد پیشانی از یک اسکنر مادون قرمز برای اندازه‌گیری حرارت بدن استفاده می‌شود؛ پزشکان معتقدند که سایر ابزارهای اندازه‌گیری حرارت از جمله دماسنج‌های پستانکی و نوارهای حساس به حرارت که در پیشانی قرار می‌گیرند، دقیق نیستند و نباید از آن‌ها استفاده کرد.

نکته اساسی در مورد این تبسنج‌ها، قراردادن آن‌ها در قسمت جلویی پیشانی یعنی بین ابرو و خط رویش مو با فاصله یک سانتی متری است. پس از این کار، دکمه روشن فشار داده میشود.. هرچند تبسنج پیشانی دمای بسیار پیچیده‌ای را مشخص می‌کند؛ اما اساساً عدد مشخص شده توسط آن بر اساس شریانی تعیین می‌شود که نزدیک به سطح پوست پیشانی باشد.

استفاده از این نوع تبسنج نیاز به تمرین دارد تا بتوان به وسیله آن میزان درجه حرارت بدن را به دقت تبسنج‎های دهانی و مقعدی اندازه‌گیری کرد. عرق کردن بر دقت این تبسنج‌ها تأثیر می‌گذارد بنابراین باید مطمئن شد که پیشانی خشک است. همچنین باید چندین مرتبه دمای بدن اندازه‌گیری شود تا بتوان عدد به دست آمده را تأیید کرد.

تسلط به اندازه‌گیری دمای بدن در خانه و تشخیص تب، مهارتی بسیار مهم است؛ زیرا می‌تواند از پیشروی بیماری‌ها در خود فرد و اطرافیان جلوگیری کند. برای این کار ابزارهای مختلفی وجود دارد که دماسنج دهانی ارزان‌ترین گزینه است. بهترین کار پس از تشخیص تب در فرد بیمار، مراجعه به یک پزشک و گزارش علائم به او است.