دستگاه بای پس قلب

دستگاه بای پس قلب سیستمی از تجهیزات پزشکی است که گردش و اکسیژن رسانی و فیلتراسیون خون را به عنوان جانشین موقت برای عملکرد گردش قلبی- ریوی به عهده دارد. این دستگاه برای عمل جراحی قلب باز، بای پس قلب و جایگزینی دریچه های مختلف قلب استفاده میشود. استفاده از این دستگاه به طور معمول برای جراحی هایی است که نیازمند عمل بدون خونریزی هستند.

در مواردی نیز واحد بای پس قلبی ریوی، از این دستگاه برای اکسیژن رسانی غشایی فوق مادی بیماران نیازمند با سندرم وقفه تنفسی به کار گرفته میشود. این عارضه در در نتیجه پنومونی یا استنشاق دود ایجاد میشود.

ساختار ماشین بای پس قلب

این دستگاه به شکل تلمبه عمل میکند و خون را به دورن لوله خود طوری میمکد که ضربات وارد شده به سلول های خونی و گویچه ها به حداقل برسد. سپس خون وارد دستگاهی میشود که آنرا به صورت لایه نازکی روی صفحات متعدد پخش میکند تا با اکسیژن مورد نیاز در تماس باشد. این قسمت دستگاه را به اصطلاح اکسیژناتور میگویند.

تلمبه و لوله های پلی اتیلن استریل با یکدیگر مدار تشکیل میدهند و توسط ۲ یا ۳ لیتر خون هپارینه به طور کامل پر شده و سپس دستگاه به کار می افتد.

کانولایی که دارای دهانه گشاد و نازک است، به ابتدای آئورت یا شریان فمورال چپ متصل میشود. با در نظر گرفتن ECG و EEG بیمار، وضع قلب و جریان عصبی سلول های مغزی اقدام به توراکوتومی میکنند.

به این ترتیب نیمه راست قلب باز میشود و کانولای مخصوص وارد دهلیز میگردد. در این زمان مدار مسدود تلمبه را قطع کرده و یک سر لوله آن به کانولای دهلیز راست و سر دیگرش به آئورت یا شریان فمورال متصل میشود. در همین زمان با وارد ‌کردن هپارین ‌، خون بیمار هپارینه می‌شود و سپس پمپ را به‌کار انداخته و با بستن و یا کلمپ مخصوص به دهلیز راس مانع از ورود خون به قلب می‌گردد.

حالا خون از طریق آئورت به تمام قسمت های بدن میرسد. اگر قرار بر تعویض یا ترمیم دریچه آئورت باشد با استفاده از دستگاه مخصوص خون شریانی به طور مستقیم وارد سوراخ های عروق کرنر میگردد. این دستگاه علاوه بر اجزای ذکرشده شامل پمپ شریانی، پمپ برگشتی شریانی، یک یا دو پمپ مکش ، پمپ هواگیر شریانی ، پمپ قلبی و یک واحد برگشتی نیز میشود.

ساختار ماشین بای پس قلب - دستگاه بای پس قلب

شرح عملکرد دستگاه در حین جراحی بای پس

در زمان علمکرد دستگاه، خونی که به طور طبیعی از رگ Vena Cava به قلب باز میگردد، به وسیله کانالی پلاستیکی منحرف میگردد. خون در مبدل گرمایی اکسیژن برای اکسیژن رسانی و از بین بردن دیاکسید کربن، جریان پیدا میکند.

خونی که در طول عمل در قسمت های مختلف بدن جریان دارد، توسط ذخیره کننده Cardiotomy مکیده و جمع میشود. سپس فیلتر شده و دوباره پمپاژ میگردد. پمپ های خون، خون را توسط یک مدار خار جاز بدن به حرکت در می آورند و خون خارج رگی ر با استفاده از ساکشن به حجم در حال گردش باز میگرداند.

پمپ سرخرگ خون را پس از عبور از اکسیژناتور، به سمت بیمار میبرد. اغلب یک پمپ سرخرگی پشتیبان نیز در نظر گرفته میشود. خون سرخرگی نیاز به پمپاژ ندارد و به واسطه جاذبه زمین به سمت مخزن جریان می یابد. قرار گیری پمپ سرخرگی و اکسیژناتوربه صورت فعال، خون را از مخزن به اکسیژناتور پمپ میکند. چون عملکرد پیوتشه ضروری است باید پمپ سرخرگی به یک سر باتری و یک سیستم نیروی برق اضطراری وصل باشد.

عملکرد دستگاه پس از پایان بای پس قلب

بعد از اتمام عمل بای پس، ماده ضدانعقاد به خون اضافه شده، باید برگشت داده شود. این کار توسط سولفات پروتامین انجام میگیرد. در زمان انجام بای پس مواد شیمیایی اعم از پتاسیم کلرید ، پتاسیم سیترات ، استیل کولین و یا محلول سرد Cardioplegic برای توقف انقباضات ریتمیک و کاهش نیازهای متابولیسمی آن و همچنین برای اجتناب از آسیب کمبود اکسیژن میوکاردمی، به قلب تزریق میشوند.

بسیاری واحدهای بای پس به کمک یک پمپ برای کمک به اداره مکث و تناوب قلب، به وسیله محلول کاردیوگرافی در طول عمل مجهز شده اند. همچنین کاهش دمای سیستماتیک بین ۲۵ تا ۳۲ درجه نیازهای متابولیک و در نهایت نیاز اکسیژن مغز، کلیه و کبد و سایر ارگان های بدن را تامین میشود.